۱۳۸۹ شهریور ۷, یکشنبه

مدتي مرخصي


بدنبال روزهاي رنگين كماني خواهم رفت و تلاشي سخت در ناميدي
روياي ديوانه واري ديگر كه ممكن است بحقيقت بپيوندد.

روزهاي آينده، نه تنها در بلاگ، بلكه در جاي ديگري نيز نخواهم بود.
سفر من در من، روزهاي سخت و سنگيني است كه مجالي باقي نمي گذارد.
دوستان من شايسته بهترين انگيزه و توان هستند. با تني رنجور و رواني آشفته و خسته، نمي توانم در ملازمت ياران باشم. 

 اميدوارم روزي دوباره، با شادي برگردم.

۵ نظر:

غریبه 89 گفت...

خب سفر سختی داری ، توشه اتو خوب جمع کن یه موقع وسط راه چیزی کم نیاری .. :-)
امیدوارم موفق باشی ..

خشایار گفت...

حتمن

eli گفت...

safar be kheir.

eli گفت...

safar be kheir.

مخدوم ِ بی عنایت گفت...

به سلامت دوست من
مارو فراموش نكن